Ο
Πυθαγόρας, πατέρας των μαθηματικών και μύστης του έκτου αιώνα
προ Χριστού, βασισμένος στις αντιλήψεις του ότι η φύση είναι ένα σύνολο από
αριθμητικές σχέσεις, ότι ο θεϊκός νόμος είναι ακριβής και καθορισμένος και πως
όλα αυτά μπορούν να υπολογιστούν μέσω των αριθμών, ανέπτυξε την "επιστήμη
των ονομάτων και των αριθμών". Η κεντρική του σκέψη ήταν η ιδέα της τάξης:
Όλη η ζωή έχει σύστημα και τάξη: μαθηματική, μουσική, ηθική, κοινωνική και
κοσμική τάξη.
Σύμφωνα με την φιλοσοφία του, όσο
ψηλότερη είναι η δόνηση ενός αντικειμένου, τόσο περισσότερη πνευματική δύναμη
περιέχει και επομένως τόσο πιο θετική είναι η φύση του. ΄Οταν, αντίθετα, η
συχνότητα της δόνησης είναι πιο χαμηλή, το αντικείμενο περιέχει λιγότερη
ενέργεια και επομένως η δράση του γίνεται πιο αρνητική. Αν πάρουμε όλα τα
αντικείμενα μαζί, η δόνηση των πάντων, μεγάλων και μικρών, δημιουργεί μια
απόλυτη και αδιαίρετη ενότητα.
Η πεποίθηση του Πυθαγόρα ότι οι
αριθμοί είναι το μέτρο της μορφής και της ενέργειας του σύμπαντος οδήγησε στη
διαμόρφωση του αριθμολογικού του συστήματος Μία από τις κύριες συνεισφορές του
στην αριθμολογία είναι η θεωρία ότι οι αριθμοί από το 1 έως το 9 αποτελούν
συμβολικές αναπαραστάσεις των εννέα σταδίων της ανθρώπινης ζωής.
Πηγή: Kay Lagerquist, Ph.D. & Lisa Lenard
"Numerology" (2006) Διόπτρα